Wspólnota Taizé to ekumeniczne zgromadzenie chrześcijańskie, założone w 1940 roku przez brata Rogera w Taizé, we Francji. Wspólnota składa się z mężczyzn różnych wyznań chrześcijańskich, którzy żyją razem, modlą się i podejmują różne działania misyjne.
„Kto ofiaruje najlepsze ze swych twórczych talentów, aby umniejszyć cierpienia na ziemi tam, gdzie są choroby, głód i mieszkania nędzy?Kto zrozumie wołanie ludów i krajów gdzie panuje „mrok i cień śmierci”? Kto stanie się zaczynem zaufania i pokoju, kto przerwie błędne koło nienawiści, lęku człowieka przed człowiekiem, narodu przed narodem?”[1]
Brat Roger
Misyjność jest charyzmatem, który Wspólnota Taiz realizuje wielopłaszczyznowo i w całej pełni. Prostota środków nie jest bynajmniej elementem hamującym działania, lecz w sposób twórczy pozwala odkrywać nowe możliwości.
Misyjność jest jednym z najważniejszych elementów życia wspólnoty Taizé. Wspólnota ta angażuje się w różnego rodzaju działania na rzecz pokoju, pojednania i współpracy między wyznaniami. Bracia z Taizé starają się promować dialog międzychrześcijański, oraz między chrześcijanami i wyznawcami innych religii. Często organizują spotkania, modlitwy i inne wydarzenia, które służą budowaniu więzi i wzajemnego zrozumienia między różnymi grupami religijnymi.
Wspólnota Taizé jest szczególnie zaangażowana w działania na rzecz młodzieży. Od ponad 40 lat organizuje tzw. „Europę Taizé”, czyli coroczne spotkania młodzieży z różnych krajów Europy, które skupiają się na modlitwie, refleksji i wymianie doświadczeń. Wspólnota organizuje także liczne pielgrzymki do różnych krajów, które mają na celu promowanie dialogu międzykulturowego oraz zachęcanie do budowania pokoju i solidarności.
Wspólnota Taizé jest znana także z charakterystycznej formy modlitwy, nazywanej „modlitwą Taizé”. Polega ona na powtarzaniu krótkich fraz, które są śpiewane przez kilka minut, wraz z ciszą i medytacją. Ta forma modlitwy ma na celu wprowadzenie uczestników w stan kontemplacji i zbliżenie ich do Boga.
Misyjność wspólnoty Taizé wyraża się również poprzez zaangażowanie w prace charytatywne i pomocowe. Bracia z Taizé podejmują działania na rzecz ludzi biednych, bezdomnych, uchodźców i innych potrzebujących. Wspólnota prowadzi też liczne programy pomocy dla krajów rozwijających się, zwłaszcza w Afryce.
Podsumowując, misyjność jest jednym z głównych elementów życia wspólnoty Taizé. Bracia z Taizé angażują się w różnego rodzaju działania na rzecz pokoju, pojednania i współpracy między wyznaniami, poprzez dialog międzykulturowy, modlitwę, prace charytatywne i pomocowe. Wspólnota Taizé cieszy się wielkim szacunkiem i uznaniem wśród różnych grup religijnych na całym świecie, jako symbol współpracy i współżycia międzychrześcijańskiego oraz międzyreligijnego. Wielu ludzi dostrzega w działaniach Taizé wzór do naśladowania, a jej modlitwy i spotkania stały się inspiracją dla wielu inicjatyw ekumenicznych i międzyreligijnych.
Wspólnota Taizé łączy w sobie elementy z różnych wyznań chrześcijańskich, co sprawia, że jest ona bardzo otwarta i przyjazna dla ludzi z różnych środowisk i kultur. Bracia z Taizé starają się być zawsze blisko ludzi, zwłaszcza młodych, którzy są często najbardziej poszukiwającymi sensu i wartości w życiu.
Wspólnota Taizé zyskała sobie wielu zwolenników na całym świecie, dzięki swojemu podejściu do kwestii religijnych oraz społecznych. Jej działania są postrzegane jako jedno z najważniejszych przykładów ekumenizmu i międzyreligijnej współpracy, co w dzisiejszych czasach jest niezwykle ważne. Wspólnota Taizé pokazuje, że pomimo różnic kulturowych, językowych i wyznaniowych, jest możliwe budowanie mostów i tworzenie wspólnoty opartej na wzajemnym szacunku i zrozumieniu.
Wspólnota Taizé jest również ważnym przykładem na to, że modlitwa i kontemplacja mogą być skutecznym narzędziem w budowaniu pokoju i pojednania między różnymi ludźmi i kulturami. Jej modlitwy są prostymi, ale bardzo skutecznymi formami wyrażenia wiary i zbliżenia do Boga. Często prowadzą one do doświadczenia wewnętrznego spokoju i ukojenia, które pozwalają ludziom walczyć z przeciwnościami losu i trudnościami życiowymi.
Podsumowując, misyjność wspólnoty Taizé to nie tylko działania na rzecz pojednania i współpracy między wyznaniami, ale także promowanie dialogu międzykulturowego, modlitwy i działań charytatywnych. Wspólnota Taizé jest ważnym przykładem na to, że wielokulturowa, ekumeniczna i międzyreligijna wspólnota jest możliwa do zrealizowania, a jej działania mogą stanowić inspirację dla wielu innych grup religijnych i społecznych na całym świecie.
W regule Taiz odnajdujemy świadectwo powołania misyjnego: „Bracia przebywający daleko są powołani do tego, by być znakiem Chrystusa, zwiastunami radości. Tam gdzie żyją, obecność Chrystusa w Eucharystii może nawet najuboższe pomieszczenie zamienić w miejsce zamieszkałe. Czy jesteś wystarczająco świadom tego, że gdy dzielisz warunki życia ubogich, Bóg, przez samą twą obecność, pełną prostoty, przemienia cząstkę cierpienia ludzkiej rodziny? Gdziekolwiek jesteś, wszędzie nosisz w sobie to samo wezwanie. Czuwaj zawsze nad tym, by twoje życie odzwierciedlało powołanie całej naszej wspólnoty.”[2]
[1] reguła s. 19.
[2] reguła s. 69.